Para Şiiri - Hüseyin Sönmez

Paranın sevdası sardı,
Tüm ruhumuzu,
Tüm bedenimizi.
Kaybettik gerçek dostları,
O dostların izini.

Bu sevdayla,yorgun,
Bu sevdayla,bîtap düştük.

Bu sevdayla yanıp tutuşduk,
Kendimizden geçtik.

Ona ulaşınca;
Kederimiz,iptilâlarımız,
Bir bir arttı.
Çünkü o onulmaz,
Bir dertti...

Uzaklaştık manadan,
Uzaklaştık gerçek sevdadan,
Şayet kurtulursak,
Bu belâdan,

Belki mutllu eder,
Bizi yüce yaradan...