Para, para paralandık,
Hep paradan yaralandık.
İnsanlıkta cüceleştik,
Pulumuzla havalandık.
Doğru yoksulu tersledik,
Zalim zengine inandık.
Paralıyken mescit olduk,
Parasızken yuhalandık.
Zulmü bol bol alkışladık,
Biz bu yüzden paralandık.
Kayıt Tarihi : 16.11.2005 16:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abdulvahap Ateş](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/11/16/para-45.jpg)
Paralansın para diyen
Paralansın para diyen, paralansın, paralansın.
Eğitime kara diyen karalansın, karalansın
Zengin oldu çala çala, sokaklarda kala kala
Çok güzel konuşuyormuş, bir kez daha kiralansın.
Bu kendini beğenmişin örnek olur mu sözleri?
Parasıyla küçümsüyor, hem sizleri hem bizleri.
Siz okuyun adam olun dinlemeyin öküzleri!
Böğürür sonra yok olur, kamyon çarpsın yaralansın.
Kur'andan örnek alırsak Karunun bellidir sonu
Böbürlenerek gezerdi malı kurtarmadı onu.
Ancak böylesinde olur nefret sacan bir ses tonu
Ondan olmak isteyenler arkasında sıralansın!
Mikdat Bal
Hollandadan kucak dolusu selam
TÜM YORUMLAR (1)