"Şu para diye andığımız nesne.
Hani, it yemez de derler ona ya.
Öyle olmazları olduruyor ki,
Gücünü küçümsemek ne mümkün.
Anayı kızdan, kızını yardan ayırıyor.! "
"Ona, tapanlar bile var.
Hâşâ, ALLAH değil biliyorum.
Amma, Ona yakın bir şey,
Nedense, böyle diye sim geliyor.
Sözü dilden, kimini dinden ayırıyor.! "
"Gelişi kaplumbağa misali,
Aheste aheste ve cilveli.
Gidişte Tavşana benzer her hali.
Onun için birbirini yiyor ahali.
Kimisi bedeni candan ayırıyor.! "
Parayla saadet olmaz deseler de.
Diyende inanmıyor söylediğine.
Sitem ile sövülse de mucidine,
Ucubenin yeri bir başka bende.
Şükredeni doyumsuz dan ayırıyor.! "
”Ben onu çok, ama çok sevdim,
Nedense o beni hiç sevmiyor.
Para Tren, cebim istasyon.
Düdüğü çaldığı gibi gidiyor.
Beni kardan, kendini Gardan ayırıyor.! ”
Kayıt Tarihi : 12.6.2014 01:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şu Lidyalılara ne demeli bilmemki.
![Celal Çetin](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/06/12/para-233.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)