Para Şiiri - Sedat Çakmak

Zalim ellere düştü, namı dunyayı sardı,
Sonra bir gemi oldu, gitti denizi yardı,
Elde iki şey vardı, bir namusla bir ardı,
Oda beş para oldu, artık senle ey para!

İyi eller cebinde, çok iş yaparsın para,
Zalim eller cebinde, kalbe olursun yara,
Yaralar büyür gider, o kalp olur kapkara,
Karalar beyaz olur, hakka sarfol ey para!

Nice insanlar vardır, tapınırlar hep sana,
Dünyaya ateş saldın, kana buladın kana,
Milyarlarca kitleyi, takıp gittin arkana,
Doymak bilmezler yine, katran olsan ey para!

Oldun alem dilinde, maddiyatın kapısı,
Kuvvetliyse insanın, maneviyat yapısı,
Yanlız bir vasıtasın, aşağılar kapısı...
Yazıklar olsun derin, sana tapana para.

Karun bak helak oldu,nerde o hazineler?
Hakka sarf etmeyene, beladır düzineler,
Doğru tutulmaz ise; ölçüler,vezineler...
Saadet nerde kalır, kilolar olsan para
(Borçka:22.11.1995)