Ey vicdansız serseri, şu kanı bozuk para
En cahil insanı da getirir iktidara.
Hem cahil, zır cahil ol, ister isen eşek ol
Önünde secde edip, açılır yüzlerce yol.
Varlığın şımarıkça, yokluğun değer cana
Nice insan bilirim, öyle ki tapar sana.
Ne dost olduğun belli, ne de düşman olduğun
Yalnız bir şey öğrettin, o da pişman olduğum.
Sensin tahta oturan, köşede oturan da
Tıpkı bir şaşkın gibi, ağlayan da gülen de.
Sensin yük altındaki inleyen bahtı kara
Sensin yine seyreden yüksekten insanlara.
Kayıt Tarihi : 27.10.2003 03:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emin Baydil](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/10/27/para-16.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!