Her nedense insanlar seni çok seviyorlar,
Üstelik senin için birbirini yiyorlar.
Gece gündüz durmadan, tek seni istiyorlar,
Sen ise elden ele dolaşıp duruyorsun.
Bazıları karşında iki büklüm duruyor,
Kimisi takla atıp yerde yuvarlanıyor.
Bazıları sana dair hayaller kuruyor,
Oysa sen kolay kolay kimsenin olmuyorsun.
Napolyon senin için çıra gibi tutuşmuş,
Onun gibi sayısız insan peşinden koşmuş.
Anladım ki dünyada o da boşuna coşmuş,
Yine insanların gündeminden düşmüyorsun.
Bazıları önünde adeta tapıyorlar,
Senin peşine düşüp yolundan sapıyorlar.
Seni gördükleri an, havada kapıyorlar.
Sen ise hiç birine asla yar olmuyorsun.
Kayıt Tarihi : 18.11.2008 00:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Düşünsene para olmasaydı hayat ne olurdu?
Her icat iyiye de kötüye de kullanılır.
İyiye kötüye kullanılması icat edilenin suçu değildir.
Mesela para olmasaydı da, dünyaya tamah eden insanlar aynı şeyi yapacaklardı.
Paranın icadı insanlık tarihinde henüz yeni...
Ondan önceki hayatta da insanlar dünyaya ne çok önem veriyorsa, eski dönemlerin para gibi kullanılan şeylerine değer veriyorlardı.
Mal mülk...
Bazen değerli,bazen düşük,
Bazen antika,bazense anlamsız…
Hayallerimin tek çıkışı
Problemlerimin çözüm kaynağı
Çaresizim,ben söylemedim,
Napolyon söyledi..
Her kapıyı açtı,
Anahtarı bulamadım,
Anahtarı uydurdum,
Düşüncelerim,
Hayalimin bekçisi olmuş…
Anlatma,
Yorulma boşuna,
Kimse tertemiz değil…
elinize ve yüreğinize sağlık
TÜM YORUMLAR (23)