Alın teridir bunun karşılığı
Çeker kendine şaşkını alığı
Ne biçimi vardır ne kılığı
Yalnız herkesin emelinde yatar
Uğruna beş kuruşa dostlar satılır
Unutulur ahiret dünya ya can atılır
Bulamayınca rabbe hâşâ çatılır
İki dünyayı da rezil eder
Onun için yönelinir günah her işe
Her kötü mesleğe olunur maşa
Bütün kötülükler ulanır peş peşe
Binlerce günaha binleri katar
Biz nasıl dileriz Allah’tan af
Her şeyimiz gaf üstüne gaf
Tövbeden sonra bile dönmüyoruz insaf
Bu kadarı ne zaman yeter
Bizi günaha zorlayan meret
Bizi bırak olalım serbest
Bize sayılıdır bu müddet
Bırak peşimize bu süre biter
Bu dünyada zulmünden kurtulmak
Niyetim bir katık bir ekmek
Senin yoluna vermeyeceğim çok emek
Kararlıyım esaretini ruhum atar
Vazgeçmez senden münkir münafık
Onlar ikiyüzlüler sana sadık
Allah (c.c.) bilir sonlarını karışık
Kalbi temizler işallah cennete gider
Kayıt Tarihi : 28.1.2008 20:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Selam ile..
Para
Dinleyin dostlarım düzen huyunu
Tedbiri şaşırtmış, savurmuş para
Çevirmiş yokuşa gönül suyunu
Dağlara akıtmış, savurmuş para
İnsanlık laflarda, para var özde
Dürüstlük bertaraf, yalaka gözde
Tabip çare bulmaz akıyor sözde
Tıplara yalvartmış, savurmuş para
Aldanma vatandaş şöhrete, şana
Mahremin açarlar paradan yana
Günahkâr olmuşta, mağlup nefsine
Güya bir sanatmış, savurmuş para
Her gün bir alemde görüyor rüya
Buz dağına bina kuruyor güya..
Bronzlaşmak için pisliyor suya
Denizi küstürmüş, savurmuş para
Kavanoz içine koyar barışı
Uğruna kan akar, verir savaşı
İçinden çıkamaz, tutar telaşı
Şeytanlara uymuş, savurmuş para
Napolyon’a bile kalmadı para
Açgözlülükten ki, düşürdü dara
Uğrattı makamı bir çok zarara
Gururunu yıkmış, savurmuş para
Özütürk der, aç gel gönül gözünü
İnsanlıktan yana söyle sözünü
Para, pul uğruna yakma özünü
Aslı üç metrelik kefenmiş para..
Ramazan Özütürk
TÜM YORUMLAR (1)