Para Şiiri - İbrahim Özdemir 2

P A R A

Çocuklugumda yedi ceddini tanıdım,
Her köşede,yolda,bayırda seni aradım,
Gün geldi sana lanetler yagdırdım,
Senin yoklugunda sicim gibi agladım.

Bütün dünya sana tapıyor,
Seni her insan mabet gibi görüyor,
Bir cogunun başını derde sokuyor,
Bazısına bol kepçe,bazısına azıcık ugruyor.

Kimini istemeden güldürürsün,
Kimine koklatmazsın ecelsiz öldürürsün,
Hep çakalların cebini doldurursun,
İhtiyaç magduruna hiç bile ugramazsın.

Anlayamadım ne biçim degersin sen,
Dünyayı dolaşırsın yoktur seni götüren,
Ecel solugumda yine başucumda sen,
Dostluk kalsın diye,seni beynimden sildim ben,

12.12.2003

(DEMYANLİ) İBRAHİM ÖZDEMİR