Papazkaram Şiiri - Ahmet Ayaz

Papazkaram;
Tatlı belam, şarabım benim.
…
Yorganım yatağımsın.
…
Sırtımdaki gömleğim,
Oturduğum postumsun;
Ve elli yıllık dostumsun.
…
Ama,
Zeliş’in Fatması da, elli yıllık dostum.
Sen olmasan,bilemezdim;
Akarak Alleben Deresine dolduğunu,
Ve keneften farksız olduğunu.
…
Bilemezdim bana,
Kirlenmiş camlardan baktığını.
Bilemezdim,
Çürümüş soğanlar gibi koktuğunu.
…
Vay benim, papazkaram.
Şarabım benim;
Tatlı belam, gadanı alam.
Emi.