Beyaz sarı papatya ne hünerler gizlemiş,
Her türlü derde çare hep onlardan istenmiş.
Papatya fallarından aşıklar medet ummuş,
Gelin gibi süzülüp dertleri unutturmuş.
Gelin tacı yapar hep aşıka sevgilisi,
Arılar kelebekler onun ziyaretçisi.
Bir papatya tarlası unutturur onları,
Yaşatır gönüllere en güzel sevgileri.
Mutlu olur onunla yaşatırsın huzuru,
O beyaz ve sarı renk onların tek gururu.
Her kalp sevgiyle çarpar papatyalar elinde,
Tüm dünya sevgi kokar huzur vardır gönlünde.
Papatya fallarından yoktur çare olmayan,
Yaşamında umudu onlara bağlamayan.
Baharın bekçisidir mutluluk dağıtır hep,
Yüreğinde sevgiyle sen ol huzura sebep.
Kayıt Tarihi : 18.3.2007 20:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Meziyet Ak](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/18/papatyaya-seranat.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!