Dökülürken birer birer,
Papatyanın yaprakları.
En sonunda seviyor der,
Papatyanın yaprakları.
Zarif, ince dallarıyla
Örtmüş bütün toprakları.
Gönüllerde fallarıyla
Papatyanın yaprakları.
Sanki bana göz kırpıyor,
Neler neler fısıldıyor,
Yüreğime su serpiyor,
Papatyanın yaprakları.
Her baharda açıp gelen,
Şu gönlümden derdi silen,
Bu sevdayı bir tek bilen,
Papatyanın yaprakları.
Kayıt Tarihi : 28.5.2004 15:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!