Papatyanın Saflığında

Papatyanın saflığında yaşamaktı belki hayat..

Papatya'ya ulaşmak için

Her sabah boş sayfalara

Sevda yazan kalemiyle

bir güvercin konuyordu

Birlikte saatlerce

yazışıyorlardı...

Konuşuyorlardı....

Bitiremezlerdi..

söyleyeceklerini...

Bazen güvercin papatya'ya

Kırılıyor kızıyordu

çünkü papatyanın onu

sevemeyeceğini sanıyordu...

Oysa papatyanın gönlü

damla damla akıyordu

kanatlanarak sayfalara

satırlara dökülüyordu...

güvercine hissettirmeden

yüreğinde ona yer veriyordu..

Ondan uzakta olsa gönül yolu

arada da birde gelsede

boş sayfalara....

Bir merhaba ile

güvercini görmek

papatyaya yetiyordu...

Yazılması okunması

anlaşılması zor olan

bazı güçler oluşmuştu aralarında.....

Satır aralarına sıkıştırlmış

sevgi sevda sözcükleri ile

papatya seziyordu herşeyi

korumak istiyordu umutsuz

bir sevgiden güvercini..

Solacaktı papatya

boş kalacaktı sayfalar...