Papatyanın Rüyası Şiiri - Güler Ataş

Adam; bir gün teğet geçti kocaman ayaklarıyla
ikinci gün yaprağına değdi
Başka bir akşam saati
çiğ düşecek diye üstüne aldı onu avuçlarına

Kocaman bir masal evinde
hiç kapanmadı adamın kolları
papatya eğdi başını bu efsunlu buluşmaya
öz suyundan bir kaç damla akıttı
adamın kocaman ellerine
o güne dek kaç ayağı atlayıp canlı kalmıştı
yeşili beyazı sarısı
ilk defa korkusuz kapadı yapraklarını

Adam; çiçeklerini koparmadan papatyanın
fal baktı sabaha dek
şatosundan büyük yüreği
papatyayı uyuturken kollarında
dev oluvermişti
papatya;
kaç mevsim sonra gülümseyerek açtı yapraklarını gün ışığına

Rüya bitmişti
güneş yine yakıcı
geceler yine dondurucuydu

Papatya;
başka bir rüyaya kadar yaşamak için
kendi köklerine akıttı can suyunu
belki bir gün gerçek bir dev uyandıracaktı onu
bir daha kararmayacak sabahlara