kalbimi gömdüğüm yere gidiyor ayaklarım
onları durdurmak istemiyorum
bir melek masumiyetiyle varıyorum kapısına
ah yine gerisin geri dönüyorum, ya açmazsa korkusuyla
ve yine gözyaşından elbiseler giyiyorum
çöl kumlarının üstüne yağıyor gözlerim
kalpsiz nasıl yaşanır, bunu almasa da aklım
sadece, seviyor ile başlayan ve biten bir papatya diliyorum...
01.08.11
İsa YılmazKayıt Tarihi : 12.8.2011 12:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!