Papatyan Şiiri - Hülya Arıkan

Ben
Beyaz, narin papatyan
Her bir yaprağıma düşlerimi yazıp sundum sana
Belki gelirsin diye
Umutla boy verdim her doğan günde
Süzülen kartalda bakışlarını gördüm
Avundum...
Deli rüzgar nefesin diye
Soludum...
Başımda bekleyen çılgın bulut...sendin
Üzerime düşen her damlanda hayat buldum, büyüdüm
Üşüdüm de...Sensiz inen gecede
Kapattım düş kokan yaprağımı yanlızlıkta
Soluktu yarına hayallerim
Yinede umuda dönük yüzüm
Seni bekledim...
Ellerini bekledim...Sararsın diye
Bak zamansız kışa döndü baharım
Doruklarda çetin geçer bu mevsim
Hani tutunacak toprağımda kalmadı sarp kayalıkta
Yıllara meydan okuyan cılız bedenim düşüyor
görüyormusun...
Sadeliğimi gizleyen beyazım soluyor
Gelecekmisin...
Sevdanı yazdığın sayfalarının koynunda
Düş kokan
Umut kokan
Aşk kokan
Kurumuş papatyanı saklarmısın...

25/04/2005
İstanbul