Papatyama Mektup Şiiri - İbrahim Dikmen 2

Sen yüreğimin sahibi, papatyalarımın ahu gözlü prensesi
önce adını ezberledim senin, sonra sen kokan şiirlerini sevdim
yüreğime dokundu, papatya kokulu yüreğin, ben senin yüreğini sevdim
bir gün ansızın çıka geldin yanıma, seni nasıl seveceğimi bilmeden
öyle ki, tüm hücrelerimi kaplamıştı, senin sevgin
cemre olup düştün gözlerime, umudum bitmeyen sevdam oldun
öyle bir sevda ki, eşi benzeri olmayan bir sevgiyle bağlandım sana
rabbimin katında helalim, eşim, kadınımdın artık benim
lakin dedim ya ben seni çok sevdim prensesim
işte bu yüzden sevgimle boğdum adeta seni
belki seni kaybetme korkusuydu seni böyle daraltmam
ben seni ne kadar çok sevdimse, sende beni sevdin bilirim
haylaz çocuklar gibiydim, her an yanımda olmanı istedim
aradığımda aramanı, yazdığımda yazmanı istedim senden
işin aslı öyle değildi işte. unutmuştum yüreklerimizde prangalar olduğunu
ah! papatyam,
ahu gözlüm sana sımsıkı sarılmak isterken kuş gibi avuçlarımdan uçuverdin
gecelerim zindan yeri gibi, dört duvar arasında yapayalnızım şimdi
gözlerimin yaşını içime akıttım bir zehir gibi
karanlıklar içinde yankılandı yüreğimin sessiz çığlıkları
sen,
seni seviyorum diye haykıramadığım, başını bağrıma basamadığımsın
daha kömür karası saçlarını okşayıp öpecektim
dizlerine yatıp küçük bir çocuk gibi uyuyacaktım prensesim
bazan dağların zirvesine çıkıp avazım çıktığı kadar bağırmak,
seni seviyorum papatyam diye haykırmak istiyorum.
ey benim papatya kokulu kadınım, söyle şimdi sensiz nasıl yaşarım
ben seni her an yanımda isterken
görsen şimdi ne haldeyim, hayalet gibi bedenim
yağmur bulutları çöktü yine sevdiğin kara gözlerime
papatyam ahu gözlü prensesim
şimdi ben sensiz nasıl yaşarım söyle hadi
sol yanımın sahibi, alın yazım, hayatımın anlamı
sen kara sevdam, seni seviyorum ahu gözlü prensesim.
diyeceğim o ki!
bu kalp, sensiz çarpmıyor papatyam, gecelerin karanlık koynuna yatırdın sevdiğini
sessiz çığlıklarım, dört duvar arasında yankılanıyor şimdi
göz yaşlarımı, içime gömdüm artık yaş akmıyor kan damlıyor prensesim
sensiz geçen her gün biraz daha ölüyorum ahu gözlüm
belki seni görürüm bir şekilde, uzaktan severim yine
ama sesini benden esirgersen işte o zaman bu kalp çarpmaz sevdiğim
ben, aylar önce görmeden sevdiğin adamım yine, aynı saflıkta
aynı masum ibrahim" im ben
sen haklısın bi yerde ben seni aleni sevdim, yüreğimde gizlemesini bilemedim belki
lakin, sana olan sevgim, öyle büyük ki!
ben seni yere göğe sığdıramadım, öyle çok sevdim ki hep yanımda olmanı istedim
bir an bile sensiz kalmak istemezken, şimdi öyle yalnızım bilemezsin
sana söz veriyorum ahu gözlü prensesim, yusuf"un sabrıyla bekleyeceğim seni
ben seni canımdan öte sevmişken, sensizliğe dayanamam sevdiğim
bana iyimisin diye sorma, sensiz ne kadar iyi olunursa o kadar iyiyim papatyam
ağlamak istiyorum hıçkıra hıçkıra, hemde çocukça
dizlerine yaslayıp başımı, avazım çıktığı kadar seni seviyorum diye haykırmak istiyorum
gözlerimden yaş yerine kan gelinceye kadar ağlamak ağlamak istiyorum
sen başımı okşayıp ağlama adamım, bende seni seviyorum dediğini duymak istiyorum
şu an çığlıklarım var atamadığım, boğazımda düğümlenen
boğulacak gibi oluyorum, kalbim çarpmıyor, nabzım atmıyor hissedebiliyorum
donup kalıyorum çaresizliğim yavaş yavaş kemiriyor içimi
ve ben sessizce eriyip gidiyorum
söyle sevdiğim, ben seni hep yanımda isterken, belki bir daha görememeyi
sesini duyamamayı, nasıl kabullenirim seninle doluyken bütün hücrelerim
kuytu bir kahvehane köşesindeyim şimdi, orta şekerli kahvemi içtim ve kapattım
ahu gözlüm, papatya kokulu prensesim, hadi gel gelde bir bak falıma
bak ki kısmetimde sen varmısın...

SENİ ÇOK SEVİYORUM CANIM PAPATYAM AHU GÖZLÜ PRENSESİM