Papatyama Şiiri - Mesut Özkan

Askerde arazideyken,
Seni öyle özlemiştim ki.
Baktım göl kenarında
Yüzlerce sen vardın.
Uzun uzun dertleştik.
Avuçlarımdaydın
Göz gözeydik işte.
Dönmüyordu dünya
Akmıyordu zaman
Sadece sen ve ben vardık
O an
Birde göz yaşıma şahit
Izdıraplı vakit
Zaten görselerde
Ne fark ederdi ki
Kim bilecektiki sevgilimin
Bir papatya olduğunu.
Sarı yapraklarını
Saçlarının yerine kokladığımı
Ve öperek
Suya bıraktığımın
Sen olduğunu