Seviyor ya da daha kötüsü sevmiyor!
Söylesene papatyam;
Ben bile bilemezken onun aşkını,
Sen nereden biliyorsun?
Neden sende diğer her çiçek gibi
Sadece duyguları ifade eden bir sembol olmuyorsun
Neden seviyor ya da daha kötüsü sevmiyor diyerek
Başkalarının hislerine karar veriyorsun?
Bir gül! Bir gül olmak o kadar mı zor papatyam?
Koyu kırmızı ve biraz da siyah olan;
Ama sadece tek bir gül!
Hayatın anlamını ifade eden tek bir gül!
Ya da bir karanfil papatyam;ama kırmızı olanlardan,
Acemi aşıkların dili,
En saf,en temiz duyguların simgesi,
Sadece iki dal; biri sen biri ben
Bir de orkit mi ne varmış papatyam;
Onu da sen boşver!
Zenginler nasıl olsa bulur bir yolunu;
Asil olan sözde aşklarını!
Ama sen papatyam!
Sen başka bir şeysin.
Diğerleri gibi duyguları anlatmak yerine
Direk hükmünü veriyorsun
Söylesene papatyam,söylesene
O kalp dedikleri malum şeyden sende de var mı?
Seviyor ya da daha kötüsü sevmiyor diyeceğine
Seviyor ya da bir gün sevecek desen keşke.
Az da olsa biraz kapı aralasan bu aşka
Hep son yaprağı düşünülen çiçek olmaktansa;
Bir kerede karışmasan kaderimize
Sadece taç olsan sevdiceğimin başına
Bir kapı aralasan bu aşka papatyam,
Belki,belki o zaman papatyam
Ruhumun güneşi de sana benzer;
Bembeyaz gelinlikler içerisinde...
Kayıt Tarihi : 22.1.2018 21:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
22.01.2018 04.10
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!