Papatyam Şiiri - Kadirhan Türkoğlu

Bilirsin işte!
mutluluk denen içinden gelmeli insanın!
Dışarıda çocuklar gülümser;
Yüreğimizin sessiz büyüsüne,
Işıklı ve renkli umutlarına,
Uzun ve bitmeyen oyunlara...
Sen de biliyorsun;
mutluluk içinden gelmeli insanın!
Oysa ilk,içeriden vururlar bizi!
Nice vuracaklar daha,
Ne bileyim..?
Kim bilir!

Kar beyazı düşlere düşsek,
Göremez kimse bizi; gözlerimiz kilitli!
İnce belli yollara düşsek,gidemeyiz papatyam;
Gidemeyiz...
O,narine bekleyişlere.
Çünki;
Ayaklarımız kilitli!
Adımlarımız bağlı!

Önce damla-damla baksak uzaklara,
Döküversek pembe kaptan sözcükleri,
Konuşamayız papatyam;
Diyemeyiz...
Çünki,
dudaklarımız örülü,
Harflerimiz kilitli...