Papatyam Şiiri - Mehmet Nesim Yarba

ufuklaşan sen
bense geride kalan kızıllık
güneş ise aşkımız
hüzne boyanmış renk cümbüşleri
ardı sıra hıçkırık misali
gurursa benim sende
inan yalnızlıktır ölüme ilan

yıldızlar yok bulutsuz gökyüzünde
ne de mehtaplı ay var
her şey batmış gözümde
bütün gündüzlerim gibi
yasını tutmuşum bahar bahçelerinde

ensemde ölümün nefesi
ve çağrıların
uçurumlara giderim
anılarındır umuda bağlayan
bağlarken sen değilsin ölen
gönlümün derinlerinde

tükenmekte olan yüreğim
can çekişirken
gözyaşlarım doldu toprağına
beni yarım bırakıp giden papatyam