Papatyaların Kalbi Mavi mi Anne?

Yağmurlar büyüttü beni hep ıslaktır o yüzden ellerim
Geç kalmış bir trendi aşk
Hiç olmadı bekleyenim...
Dokunsam bahar biterdi
Hayal etsem silinirdi
Çok sevsem giderdi...
Yorula yorula yürüdüm
Yürüye yürüye büyüdüm...
Papatyam diye severdi annem
Bütün çocuklar öyle sevilir sanırdım
Rüzgara teslim olmuş bir bulut olduğumu
büyüdüğümde anladım...

Ağlayan bir bulluttum maviye sarıldım
Gülen bir buluttum maviye sarıldım
Maviye sarılmak için hep bir bahane buldum
Avuta avuta kendimi yoruldum..

Papatyaların kalbi mavi mi anne?
Umudu hep içinde taşır
Mutluluğu hep başkalarına dağıtır...
Yorgun yıllarımı al
Beni denizin avuçlarına bırak anne
Mavi bir sandala bindir kalbimi
Yorgun bir limanın kıyısında açsın...
Bütün şehir o gün maviye uyansın...
Ayşe Keleş