Papatyaların Geçmişi Kadar Seninle Geçme ...

Papatyaların geçmişi kadar
Seninle geçmemişim var
Neden uzaktık bunca zaman
Aynı güneş ikimize değerken.

Yağmur çiseler inceden
Ve kulağında kulaklık
Yatar yatağında gökyüzü
Martılarda bi ukalalık

Ve sen açıp açıp şiirler dinlersin
Kendin Şiir olduğunu bilmeden.

Seninle başlayan bir hayal
ne şanslı
Böyle bolca panjurlu ve şirin
Küçük bir ev,
akasya dökülür penceremizden
Sen, ben ve üç emanet
gülüşür içeride

Ve sen açıp açıp bana yazarsın
Sana nasıl yazıldığımı bilmeden

Tını…
derinden müzik sesi geliyor
Sanı…
beni sevdiğini zannettiriyor.

Hangi kanundu o
Kapına gelmemi engelleyen
Sanki çiğnenir ama
Kapın ne renk ?

Ve denizi izlersin
gün batımında
Hayır hayır
Hiçbir şeyin farkında değilsin
Deniz seni izler aslında
Her dalgalanışında
Kavuşamadığına sinirlenir
Ve ben kıskancım papatyam
Aramıza denizi sokamam.