Papatyaları, Gülleri Koparmayın

Bırakmayın artık sevgiler, duygular tükenmesin
Yürekler, vicdanlar asla körlenmesin
Hoyrat ellere fırsat vermeyelim
Papatyalar, gelincikler
Menekşeler dalında kalsın
Her bebek anne kucağında
Meme emerek büyüsün
Kesmeyin hiçbir ağacı
Beyler yakmayın ormanları
Tank paletleriyle, zırhlı araçlarla
Ezmeyin gülleri, çiçekleri, böcekleri
Ey efendiler ey zalimler, yaşama kıymayın
Yeter artık öldürmeyin çocukları, ağlatmayın anneleri

Ne olur beyler ne olur! Yeter yazık, günah etmeyin
Yaşam kaynağı olan şu koca doğayı
Zehirlemeyin, bozmayın, yıkmayın
Güzellikleri tüketmeyin
Ne öfke
Nede zulüm olsun
Sevgiye
Umuda sarılın
Sarılın ki
Bahara renk katan, rengârenk çiçekler, güller
Sarı bakışlı ve zarif papatyalar vatan toprağında büyüsün

Ey cahiller şansa, fala, bilinmeyene, boş olan şeylere
Yani hurafelere, uydurmalara inanıp
Maviyi, yeşili karartmayın
Aydınlığa, güneşe dokunmayın
Yeter artık “Seviyorum, sevmiyorum” deyip
Her yaprağında, dalında kelebekler kanat çırpan
Papatyaları rengârenk çiçekleri, narin gülleri koparmayın

15.05.2017
İstanbul