Gül bahçelerine, yeşil vadilere girmenin zamanı geldi artık. Galiba insana bu kara bataklar, bu balçık çamurlar biraz fazla..
Allah’a şükür ki, bu karanlığın ortasında olsam bile, Tanrı’nın nurlandırdığı sevgi yaşıyor yüreğimde.
Şükür ki tutkularım yok beni zincirleyen, öyle garip takıntılarım yok.
Yağmaya hazır bulutlarımda daha çok sevgi, biraz telaş, biraz endişe var. Beni bir tek ben koruyabilirim. Sevgimi siper edemem ama, sevgimi örtünebilirim. Umudum var fakat zamanım yok benim.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
