Papatyalar Ve Sen Şiiri - İbrahim Yılmaz

İyi ki seni ve papatyaları sevmişim
Senin asaletin
Papatyaların zarafetiyle birleşince
Her mevsim aşk senin nezdinde
Ne kadar da güzelmiş yüreğimde
Kazdağlarında bademler
Ve papatyalar çoktan açtılar
Sana selam yolluyorlar
Mart ayında
Baharın ilk habercisi papatyalar.

Kuşların cıvıltısı
Baharın taze kokusu
Ruhuma dolunca
Gözlerinde ararım seni usulca
Muştu akşamlarında
Seni ne kadar özlediğimi biliyorsun
Her yerde sen varsın
Açan bir kır çiçeğinde
Kaya diplerinde açan
Açalya çiçeklerinde
Sen gönlümdesin
Artık mekanın sahibi sensin.

Bahse girerim
Seni bu alemde
En iyi ben anlarım
İstersen kalbine sor
Çok sevdiğin papatyalara sor
Veya menekşe gözlerine sor.

Umutsuz insan yaşayamaz
Hayallerimiz
Yaşamın resimleridir
O resimlerde
Senin hayallerinin rüyaları var
Benim rüyalarımda sen varsın
Artık bizi
Hicranlı mart gecelerinde
Aşkın güneşi ısıtsın.

Mart -2025