Papatyalar içinde
uzaktan sevdim seni
ya öyle olacaktı
ya da başlamadan bitecekti
her şey
sevdim seni her şeyden çok, seni
belki bir dağ başında
belki de papatyalar arasında
öyleydi ya severdin sen papatyaları
papatyalar arasında beni de sever miydin acaba
kırlarda dolaşırken düşerdin aklıma
kahverengi gözlerinden saçılan parıltılar güneş gibiydi adeta
öyleydi ya gözlerini görünce günaydın demek gelirdi içimden bir anda
sevdim seni, en çok seni
belki sen bilmeyeceksin
uzaktan sessizce içimden
sevdim...
Kayıt Tarihi : 10.5.2022 14:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!