Papatyalar Hiç Solmasın

Sizler mutluluğu fallarda arayanlar
Kırlarda papatyaları görmez misiniz?
Bir ceylan saflığında olan çiçeklerden
Fışkıran mutlulukları bilmez misiniz?

Bu çiçeklerin beyazında sarısında
Yıllardır gizlenir gönlü dolduran sevda
“Ya seviyor, ya sevmiyor” çıkar sonunda
Bir ateştir sarar gönlü duymaz mısınız?

Koparılmak hüznüdür ince acıları
Sabah akşam doldururlar güzel kırları
Bir el değmesin, başlar yürek sızıları
İçin için ağlarlar dinlemez misiniz?

Sevsek de, sevilmesek de ne çıkar bundan
Hınç almak niye güzelim papatyalardan
Sabah akşam gündönümünde vazolardan
Sevdamızı fısıldarlar sormaz mısınız?

Şehzade ve meleğin aşkını anarlar
Hikâyemizi alır götürür rüzgârlar
Mevsim mevsim, akşam sabah, hayli zamanlar
Bir ateştir sarar gönlü duymaz mısınız?

Hüznü, korkusu bundandır papatyaların
Ne olur papatyalar hiç solmasın Tanrı’m!