Papatyalar Şiiri - Ayşe Uçar

yaşasın
turuncu cepkeniyle geldi bahar
huzurda çalı bezelyesi gibi kırılgan yağmurlar
rüzgârlarsa ötelemiş kısır baykuşları

merhaba
ömrümün dik yokuşları
uzattım kollarımı bahçeye dereye
sarıldı sarmaşıklar boynuma bacağıma
aman dikkatli yürüyelim papatyalar
karıncalar ezilmesin

dev anakondalar bahçe bahçe
gezerken uyanık olmalıyız

bu yeri çok sevdim
bu tepeyi bu kınalı ağacı
gelin oturalım papatyalar yokuş aşağı
bak ellerinde büyüteç yaprak yaprak
dolaşıyor tırtıllar

misafir edecektim
diskolu eğlenceli geceyi
oysa çoktan geçmişti borun pazarı
şimdilerde hezeyanlı gürültülü gecelerin
tir tir titreten kulakları sağır eden müzik modası hakim

düşündüm de
eski anneanne rüyalarına takıldı çocuk aklım
hey gidi hey! bir zamanlar bardaklar bile dantelalıydı
yani insanların doğal organik oldukları zamanlar

a r a m a y ı n
-artık ev yapımı huzur bile yok hiçbir yerde

........

geçti gitti o baharlar
geldi oturdu tepemize sinsi sinsi tipinin ayazı
eskinin izi geçmişi var hâlâ maluhülyalı gözlerimde

şimdi
örüntü mevsimlerin maskeli balolarla şenlik zamanı
birazdan akacak zaman tünelinden
omurgasız insanlar ve kıyamet senaryoları
yüzlerinde hep o bilindik peçeler
ve siyah masklar

kimi tilki kimi sansar kimi yılan
kimi akbaba

kimi kırkayak
korkuyorum içim ürperiyor yalan değil
üstelik fena fena tırsıyorum
frekansı bozuk atmosferin
tiz çığlıklarından

-gizlenecek saklanacak bir yer yok ortalardayım

önüm arkam sağım solum boş
bakıyorum ufukta yok maskesiz bir insan
korkuyorum yalan yok
kim önce tadıma bakacak kim yakacak en çok canımı
çevrimiçiyken gecenin flörtöz karanlığının
hohlamasıyla

içlendi nemlendi içimin diş kıran sancıları
ses yok çıt yok sessizlik sadece ah!
o sızılı bekleyiş belirsizliğin
iğneli beşiğinde

sonsuz değil elbet de geceler
sabahın adımları derinden derinden geliyorken

ah!Tanrım
dört koldan sarıldı ihtirasın kolları
kan ve ölümler yangınlar savaşlar
ah! kahrolası kederler endişeler denizi
boğuluyorum

ölümsüz değilim ki şükür
geçer bu mevsimlerde geçer benden sonra
gelin açın yine baharlarda ellerimde
yeniden yeniden nazlı papatyalar

Tanrı orada izliyor herkesi
hepinizi hepimizi depresyona gerek yok

-her şey olması gerektiği gibi olurken

...........

17072024
17:26

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine