Eskiden
Her gün ve yeniden, seveceğim birileri olurdu.
Ekmek kokardı sabahları
Akşamları sardunyalar dağılırdı etrafa.
Şimdi kimi sevsem yorgun,
Ve yaralı.
Dahası yalnız.
Papatyalar ölmüş olmalı, karanfiller solmuş.
Aralık gösterdi işte gerçek yüzünü.
Düştü maskesi kalbinin.
Üşüyorum!
Eylülü özledim ben...
Özge Özgen
Özge ÖzgenKayıt Tarihi : 27.4.2020 23:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!