Papatyalar Şiiri - Osman Akçay

Seherde esneyip uyanan papatyalar
Her gün sayısız çiy damlasıyla yıkar yüzünü.
Ardından sürmeli altın gözleriyle bakar etrafa,
Bacaklarına dolanan karıncalara baş sallar
İçten bir tonla günaydın der.

Ninemim gizemli şifa kaynağı
Bembeyaz inci dişleriyle boyar ıssız bayırları
Saf, duru ve yalın güzellikte
Dikkat çekici bir gelinlik gibi.
Çimenlerin uğultusuna karışan
Sızdıkça mütevazı kokusu dört bir yana
Şenlikler kurulur, çekirge konserleri eşliğinde.
Ağaçlar, kuşlar, bulutlar bayram eder, doyasıya eğlenir.
Her türlü nobranlık karşısında
Elif gibi dik durur ince sapıyla daima.
Onu yakınında görmek ister
Narin ve hassas gelincik çiçekleri.

Zehirli sarmaşıklar yüreklere dolanırken
Ayakaltında paspas gibi çiğnenir masum papatyalar acımasızca.
Yine de nefret ve şikâyet etmez, intikam düşünmez
Küsüp darılmaz katiyen.
Aksine ruhlardan acıyı uzaklaştırmak için
Elmas, yakut, zümrüt ve safirlerle kaplı
Işıltılı bir kraliçe tacı gibi başa taç olur.

Sevmiyor diye bazen şaka yapsa da
Seviyor diye kulaklara fısıldayıp müjde verir

Seğmenoğlu (Osman Akçay)