Papatyalar Şiiri - Mustafa Kemal Erdoğan

yürek dedin mi bende duracaksın,
vardır,
yoktur şarkılarını sevgiyi bilmeyen yılanlar kıvırsın...

derme çatma barakalar dayanmaz rüzgarıma,
saray gibi görünen kuleler çatlar bakışlarımdan...

her kırıldığında toplayabiliyor musun kendini,
cam parçaları ellerini kesse de,
kanasan da durmadan, yaşayabiliyor musun ?

ağladıkça yeni pınarlar koyabiliyor musun gözlerine,
yıldızlar düştükçe üzerine altında kalsan da sesin çıkmıyor mu ?

ölçüsünü sen bilmezsin yüreğin,
seven bilir,
mesela ben şimdi sana güneşten daha çok sıcaklık verirken,
yarın SONBAHARsın diye dökebiliyorsam yapraklarımı,
papatyaları kim koparırsa koparsın,
seviyor çıkacaktır...