Papatyalar Şiiri - Adem Güçlü

Göklerde papatya yaprakları
Dökülür kanlı alıngan
Yudum yudum siner toprağa
Ortası neydi zamanın
Ondan öncesini hatırlatmadım şimdi
Herkesin saati aynı vurur oldu
Sende herkes gibimisin şimdi
Ne yazık papatyalar döküldü
Sahi yıllar kaç oldu?
Asırlar destanlarını unutur seni anlatınca
Ne olduda böyle kayboldu?
Işık desen çarpmaz gözüme
Karanlıktan az daha ince
Papatyalar gözüküyor en azından
Dökülür kanlı alıngan
Zaman ondan öncesi
Çiviler kazındı taşlara
Kuyulardan ince bir karanlık
Kan vuruyor papatyalara
Yorganlar çekiyor üzerine güneş
Karanlıktan az ince bir gece
Soldan çarpar yaralarıma
Geçmişimi sorgular gölgem
Papatyalar dile gelir
Kan tutar anılarıma
Usulca sokulur hasret
Kim vurursa vurur
Yeterki hasret vurmasınlar papatyalarıma