Kendimi bildim bileli
papatyaları severdim
çocukluğumun geçtiği
tek katlı evin bahçesinde
bahar geldiğinde
bir bir açar ve mis gibi kokarlardı
papatyalar,ağaç diplerinde
ve ben her yeni güne bu güzel
kokuyla uyanırdım...
papatyalar narin çiçeklerdir
sevgiye ilgiye ve hepsindende öteye
güneş ışığına muhtaçlardır...
Kayıt Tarihi : 24.6.2013 17:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!