Papatyalar... Şiiri - Zübeyde Yılmaz

Papatyalar geldi bugün
Doğan güneşin kızıl düşlerinden
Ellerime...
Kucakladım...
Üşümüştü yüreğim,
Isıtırlar belki diye...
Her bir yaprağında sevdanı kokladım
Oturdum bir taşın üstüne yol kenarına,
Ve savurdum tek tek...
Beklediğim umarsız sevgiliye...
Bir tane yaprak uçurdum önce
Bir kalemde sildiğim düne.
Bir yaprak daha,
Kurduğum sen düşlere...
Ellerimde büyüttüğüm ellerine
Masalardaki içkiye tutsak
Tiryakiler gibiyim sana,
Hep sen isteğim,hep sen düşlerim,
Hep sen iç çekişlerim,
Ve hep sen geceye geçişlerim...
Tek tek,içimden geldiği gibi uçurdum
Her papatyanın kırılgan beyaz yaprağını,
Rüzgarda savruldular düş yangınım gibi,
Belki bir saniye sonra ben düşecek kucağına,

Papatya gibi...