Koynuma aldığım bir avuç toprakmış
Kırmızı/ buram buram kendi kokan
Sardığım kollarımla sımsıkı
Kundakta bebeği sararcasına
Kucağımda değildi oysa
Koynumda değil
Benden içre bende biryerlerde
Bir can düştü göğsüne bir avuç toprağın
Birkaç damla denizden zerre
Tuzlu damlalardan ıslanıp karıldı toprak
Hava toprak koktu
Denizler toprak
Bulutlar yere indi
Özlem yüklenip buğudan gövdelerine
Göğsüm yarıldı bir ay misali
Açıldı açıldı koca bir dünya kadar
Dünya değil dünyalar kadar
Bir avuç toprak/ kendi kokan buram buram
Cömertliğin son raddesinde
Ve açıldı birer birer şimdi işte
Saçıldı yeryüzüne tam dünyalar kadar
Çocukların ellerinde
Kadınların gözlerinde
Beyaz yüzlü sarı gözlü
Gözün gördüğü her yerde papatyalar
Kayıt Tarihi : 1.7.2007 22:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Meryem Şahin](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/07/01/papatyalar-16.jpg)
Ülkemizin engin topraklarında,yabani flora içerisinde yer alan ama,her zaman insanlar üzerinde güzel duygular uyandıran,kır çiçeklerinin en güzeli olan 'PAPATYALAR'ı serbest şiirin tekniği ile çok hoş bir şekilde anlatmışsınız.Özellikle;
'Çocukların ellerinde
Kadınların gözlerinde
Beyaz yüzlü sarı gözlü
Gözün gördüğü her yerde papatyalar '
İfadelerinizdeki benzetmeleriniz çok hoş olmuş,
çalışmalarınızda,başarılar ,selam ve saygılarımla efendim...
TÜM YORUMLAR (1)