Sisler altında kalmış bir dağ eteğinde
Onca kardelenlerin arasında
Soğuk ve yalnızlıkla mücadele eden
Solmuş bir papatya gibiydim
Öyle yalnız hissediyordum ki
Hiç birisi bana benzemiyordu
Oysa aynı amaç için gelmiştik
Yaşamayı ve sevgiyi temsilen
Biliyordum yanlış zamanda
Yanlış yerde dünyaya gelmiştim
Bununda bedelini ödüyordum
Papatya fallarındaki gibi
Yıllar geçtikçe kanatlarımın
Tek tek koparıldığını hissediyordum
Karanlık çoktan çökmüştü üstüme
Kaybolan yıllar ve mazide kalan anılar gibi
Bulutların arasında kalan dolunay
Öyle sönük aydınlatıyordu ki etrafı
Ürkek bedenim tir tir titriyordu
Ne yapacağımı bilmeden
Hayatı akışına bırakmıştım çoktan
Seviyor sevmiyor dercesine
Yaşamak kanatlarımı kırmıştı
Papatya fallarındaki gibi tek tek
Kayıt Tarihi : 29.9.2007 23:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

İzninizi almam gerekir miydi?
Saygı öncelikli sevgiler.
TÜM YORUMLAR (1)