Çoğu aşığın tek isteğiydi belkide bir papatya yaprağı.
Ya da yazılıp ve bir daha silinmemek hatıralardan.
Yeri geldiğinde kirpik olmak,akan göz yaşını tutabilmek için.
Kararlı kararsız ağlama deyip teselli vermek.
Ağlamasını ne kadar çok istemese bile yürekten.
Sırf o ağladı diye ağlayasının geldiğini gizleyebilmek.
Onun da kendi yüreğinde senin yandığın gibi yandığını bilmek.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta