Papatya'ya Şiiri - Vedat Tigit

Gecenin puslu karanlıklarında
Hep sensin aklımın bir kenarında
Beklediğim o gün gelip çatarda
Rüzgarlarda ararım seni papatyam

Gönderdiğin mektubu bugün okuduğumda
Hicranlı yıllarım geldi aklıma
Acı, tatlı mazilenmiş anılarımla
Yağmurlarda ararım seni papatyam

Rüzgar esip de yağmur yağdığında
Bir yarim vardı diye beni andığında
Kendini yalnızların romanı sandığında
Kitaplarda ararım seni papatyam

Aşk bahçemde güzel bir gül toprakta
Kalbin bazen yetişemez zamana
Ümitler kayıp vuslatlar firarda
Yarınlarda ararım seni papatyam

Ölüm kol gezer, matem var havada
Azrail dolaşır kalp zindanlarında
Yüreğin kuş gibi kanatlanıp uçarsa
Mavilerde ararım seni papatyam

Gözlerindeki kıvılcım aksedince gözlerime
Kırık saplı bıçaklar saplanır hayallerime
Yakışmaz şimdiki sevdalar aşıklar tarihine
Tozlu raflarda ararım seni papatyam