Benzetirsen kendini nazlı papatyaya
Harcanır ömrün bir fal bakmaya
Kokunu bilmeyen kararsız aşık
Ne meraklıdır,gülüşünü yolmaya
Gönlün bayırda açsa,dikenler oyalar
Yolun şehre düşse,üzerine basarlar
En fazla çay olursun mideye
Kıymetini bilir sanma insanlar
Ne dikenin vardır seni koruyacak
Ne ozan bulunur türkünü yazacak
Amma ve lakin papatya olma
Yoksa sana da çok yazık olacak
Kayıt Tarihi : 30.10.2006 14:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiiri Türk Kadınları'ndan esinlenerek yazdım: Bazen güle benzetip,dikenlerinden şikayet ettiğimiz. Bazen de karanfile benzetip,kitaplar arasında gizlice kuruttuğumuz.. Oysa onlar güzel,zarif ve mis kokulu papatya gibidirler her yerde. Her zaman ihtiyaç duyarız da,hiç bir zaman değerlerini bilmeyiz nedense....
![Ersoy Kocakuş](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/10/30/papatya-ya-2.jpg)
Varsın olsun
Onu koruyan korur.
Sevgi ve Saygılarımla.
TÜM YORUMLAR (1)