Papatya ve kasımpatı Şiiri - Şenol Sönme ...

Sen o güzel kokulu Papatya olmalısın
Dün gece görmüştüm resmini
Bilmezdim daha güzel olduğunu
Nereden bileyim ki;
Ben o arka sokakların Kasımpatısı

Annem bir Gül’müş
Babamsa bir Söğüt ağacı
Bu yüzdendir kim bilir...
Böyle yorgun ve kimsesizliğim

Deniz kıyısındaki parkta doğmuşum
Güllerin arasında bir Kasımpatı
Şaşırtıcı, ama hoş
Güneşle birlikte uyanmışım
İlk yediğim, nisan yağmuru.