Son yağmur damlası da ayrıldı buluttan,
Karışıp kayboldu kara toprağa,
Bakıp bekledi göklere,kalan son umuttan,
Bir çiğ tanesi bile kalmadı kuru yaprağa...
Baharın ilk ışıkları düşüyorken yüreğime,
Değerken sıcaklığı elime bedenime tenime,
Düşerken sevda ezgileri,aşkın nameleri dilime,
Böğrümün sol yanına yokluğun düşer.
Gözümde çakmak çakmak umut çiçekleri açarken,
Nice sevda nice umut nice aşk,varken,
İçime kara düş,kara basan sancılar düşer.
Artık seviyor sevmiyor demeyi de bıraktım,
Artık beklemeyi umut etmeyi de bir kenara attım,
Umrumda bile değil Dünya ben sensizken,
Son kalan yaprağı da Papatya ruletinde yaktım...
Kayıt Tarihi : 23.3.2013 13:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!