Papatya Oyunu Şiiri - Hakan Ömür

Yürürken istanbul’da bugün
Seni taşıdım yürüdüğüm her yere
Içime anlatabildiğim Istanbul’dun
Bugün yürüdüğüm Istanbul…
Kent sinemasının önünde durdum
Afişlere baktım ama eskimiş hali
Filmlerse gösterimde değil
Sonra! ! !
Taksim’de kalabalıkla birim
Taa beşiktaş’a kadar
Kalabalık… senin en sevmediğin gibi! ! !
Ardından! ! !
Beşiktaş’tan kadıköy’e giden vapura bindim
Uzun uzun bakarken ben …
O maviyi gördüm adıyla marmara
Sonra! ! !
Kadıkoy rıhtımda bir soluk alıp çay içtim
En sevdiğim yerden baktım karşı Istanbul’a
Ayasofya’yı ve sultanahmeti aldım kare yaptığım parmaklarımın arasına
Dolmabahçeyi göremiyorum ama onuda seviyorum…
Bir koşuda ! ! !
Ver elini moda… fransız evleri karşımda
Sokaklar kare kare taş
Sakinlikle bezenmiş gibi bu yer …
En sevdiğim huyun gibi
Izliyorum artık en sevdiğim yerden denizi
Gün batıyor! ! ! !
Gün batıyor karşımda! ! ! !
Her batışta bir sen
Her batışta bir Istanbul
Sanki alışagelmiş bir oyun gibi! ! !
Papatyadan yaprak koparmak gibi…