Papatya Mezarlığı Şiiri - Fikret Adımol

Bir papatya bahçesindeyim.
Mislerden bir telaş içerisindeyim.
Çiçekten tacım ve küpelerim;
Bir sevilme heyecanında yüreğim.

Seviyor sevmiyor derken,
kalbimde umutlar,
bahçemde çiçekler seyreliyor,
elimi değdiğim nice güzel çirkinleşiyor.

Bilmem kaçıncı papatya falım,
Bilmem kaçıncı hüsranım,
Ellerim çiçek kokar oldu.
Yüreğim o son yapraktan korkar oldu.

Artık bahçem bir papatya mezarlığı
Tarih affeder mi bu katliamı?
Oysa ilk çiçekte bulabilseydim aradığımı
Harcar mıydım bunca papatyayı?