Papatya Kokuyor Saçların Şiiri - Jiyan D ...

Papatya kokuyor saçların
Sesin, yağmur sesinden bile güzel.
Öyle güzel bakıyorsun ki bana
Tüm gökyüzü gözlerinde sanki.

Yağmur, çiseliyor hafiften hafiften
Etrafta toprak kokusu.
Ve güneşi bile kıskandıran gözlerin,
Yüreğinin sıcaklığında eriyip biten ben,
Sensiz hiç bir anlamı olmayan devran...
Sen yoksun, her sevincimde biraz pazartesi.

Bir annenin,
Son defa yavrusunu koklaması gibi
Ah! İçime çeksem seni
Senle doldursam ciğerlerimi
Bir daha hiç nefes alamayacakmışım gibi.

Özledim,
Seni değil, seninle olabilme ihtimalini.
Gözlerini değil,
Gözlerinde yaşayabilme ihtimalini.

Papatya kokuyor saçların
Sesin, yağmur sesinden bile güzel.
Gözlerini her kırpışında oluşan ahenk,
Dudaklarını her ıslatışın,
Rüzgar saçını her savurduğunda
Bozuk bir makine gibi atan kalbim...
Sen yoksun, her gülüşünün ortası cumartesi.

Canı sıkılan bir kaya gibi oluyorum bazen
İçime içime vuruyor dalgalar.
Ama ağaçlar yeşil, gökyüzü mavi
Sen, uzaklaşıp giden vapurun dumanı kadar siyah.

Tüm gökyüzü gözlerinde sanki
O kadar büyük, o kadar masum, o kadar bensiz...
Papatya kokuyor saçların
Dünyada başka hiç bir koku kalmamış gibi.
İçime çeksem
Bir daha hiç koku alamayacakmışım gibi.