Zulme karşı yeter deyip ölen bir çocuktur bakışlarımdaki fikir çilesi,sen bir zulümdün kirpiklerinde ölüm güzelliğini barındıran.mavinin derinliklerinde gördüğüm teklik,aşkımız ne kadar çoksa biz o kadar tektik.sus bana saçlarını şah damarım bellediğim,gözlerin yeter ağzını yorma ben meçhule,dudaklarındaki zerafetten bayılabilirim, ellerin gül tomurcuğu papatya kızı...
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta