Güneş gitti, ay misafirlige geldi,
Biz ise yollardaki ev sahibi
Gökyüzünün karanlığında yıldızlar da belirdi,
hah işte orada görüyor musun?
Mizar ve eşi Alkor ve Dübbüasgâr?
Bu sırada hâlâ bizi sımsıkı saran rüzigâr,
Yanıbaşımda sen
Başımı omzuna yaslamak istiyorum, kafamızdaki kasklar bize engel,
Sonra, kadehleri tokuşturur gibi tokuşturmuştuk kasklarımızı,
Sanırım 'biz'i özledim içimdeki sızı..
Biliyorsun, o gün yağmur bile biraz çiseledi..
Hatırlıyorum, chopper ile uçuyorduk çok hızlı,
Kâh ellerimi açıyordum iki yana , kâh sana sarılıyordum sımsıkı ,
Ellerim o an çırpışan kanatlar misali
Korkmuyordum uçmaktan ve düşmekten zira yanımdaki sen yürekli bir bariyer gibi.
Ümraniye, Üsküdar, Beşiktaş, Taksim ve Boğaziçi ...
O gün Istanbulun trafiği bile bize karışmadı,
Bu seferiyet,
O hürriyet dolu tatlı anılar bana senden yadigâr
Beni bunca zaman sonra sen kılmıştın bahtiyar,
Bana yaşattığın hürriyet için sanadır ansızın dökülen bu şiiriyet
Ve masumiyet.
Seni bir zamanlar üzmüştüm, affet.
Kayıt Tarihi : 1.12.2020 06:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
🌼/Chopper /29Oct.2020/İST. 📝1Dec.2020
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!