Günlerden bir gün, evrenin bir noktasında, küçük bir tırtıl gözlerini
hayata açmış. Doğal içgüdüleri ile hemen beslenmeye başlamış.
Ne bulursa yemiş. Bir süre sonra, yeterince büyüdüğünde,
kendine güvenli bir yer bulup, bir koza örmeye başlamış.
Bu kozanın içinde geçirdiği uzunca bir sürenin sonunda da,
rengarenk kanatlı bir kelebek olup çıkmış.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Ama çokkk güzellllllllllll.. çok sıcakkkkk...burukkkk..
bu hikaye ne çok şey anlatır
kimini güldürür kimini kanatır
tebrikler....
Bir gün ampülün nasıl icat edildiğini de hikayesiyle nakletmek gerek!
kutluyorum harika bir şir okududm kutluyorum
ve senin yaşam mücadelende sloganın olacak kadarda güçlü bir hikaye yeniden hatırlattığın için sağol arkadaşım üç günlük ömre büyük sevdalar sığdırılabilir kutluyorum seni sevgiler baki selamlar
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta