Papatya Gönüllüm Şiiri - Rumeysa Mete

Yalniz kalmak istiyormuş
Oyle dedi bana
Kelimeler, yüreğiyle mantığı arasindan firlayan bir kaya misali
Delip gecti benliğimi
Her seyimi.
Ne kadar agir geldi bunu duymak
Ne kadar vahim
Ne kadar zalimce
Oysa kucuk umutlar dikmiştim yüreğime
O önüne bakarken
Benim umutlarım ezilmisti ayak altlarinda sessizce
Ah canim
Ah Papatya Gönüllüm
Ne olurdu erken gelseydin bana
Ne olurdu bunca ızdırabı yasamadan gelseydin
Her seye rağmen yine boyle guzel olur muydun?
Ah benim Papatya Gönüllüm
Gel gökyüzünü izleyelim,
Görmeyelim boyanmış hayatları
Saf ve temiz yasayalım
Sen bana umut ol, hayat ol, neşe ol
Ben sana yara bandi olayim
Ya da istersen degiselim rolleri
Ne olmak istersen işte
Ama benimle iste Papatya Gönüllüm
Yagmurlarin geldigi yere çıkalım
Gel Papatya Gönüllüm
Yok hicbir seye ihtiyacim
Bana sevgin sonsuza dek yeter
Gel Papatya Gönüllüm.