Bırak papatya falını.
O nereden bilsin
Seni,
Sevip sevmediğimi.
Kaldır başını,
Sonsuz ve derin,
Gözlerime bak.
Ancak
Orda göreceksin
Bende aradığın sevgiyi.
Ellerin,
Ellerime acaba demesin.
Hayat yoğurmuş beni,
Dölekleşmiş,
Sığınmışım limanına.
Kuşkuları at içinden.
Sadece,
Sıkı tut ellerimi.
İnan,
Papatyalar
Hiç bilmeyecek
Seni,
Ne çok sevdiğimi…
Birgül KIZILKAYA 05.06.2011 İZMİR / K.yaka
Birgül KızılkayaKayıt Tarihi : 16.6.2012 00:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Birgül Kızılkaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/06/16/papatya-fali-87.jpg)
Hikmet YURDAER
TÜM YORUMLAR (1)