. Papatya Falı Şiiri - Turgut Uzdu

Kuru bir derenin vuslat diyerek haykırdığı yerdeyim
Elimde papatya
Gönlümde sen

Fal bakmak geldi içimden
Soru sordum cevapladı
Her yaprağında seviyor dedim inadına
Seviyorsun çıktı
Nasıl sevindim bilsen nasıl

Sarıya
Pembeye
Eflatuna
Beyaza boyadım üşenmeden
Kalbimi yaptım kalbinin üzerine
Tam ortasına koydum göğsümün
Seviyorum dedim

Sevgimi yolladım kuşkanatlarında sana
Uzakta dediler
Olsun dedim
Mısralar yazdım
Okusun dedim
Okudu

Hülyalarımı batırıp umut rengine
Beyazlarla iç içe
Nasip dedim el sallarken uzaklara
Nasip dedim
Gece ve gündüz uyandı
Siyah ve beyaza gülümsedim

Yollara düştü gözlerim
Sokaklar boştu
Ne gelen oldu ne giden
Boyun büktüm

Bir ağaç gövdesi bulup sarıldım o sarıldıkça
Yürek seslerince sıcak bakışları
Çoğaldım çoğaldıkça
Bir ben oldum bende
Bir de sen

Kumrulara özendim sahillerde
Sevmen yeter dediler
Çok sevdim
Seviyor dedim bütün yapraklarda
Sevindim
Bir bilsen
Bir bilsen ne çok sevindim